کاهش قیمت انرژی حاصل از نور خورشید و باد در سال های اخیر، باعث شده انرژی های تجدیدپذیر هر روز سهم بیشتری از صنعت تولید برق را از آن خود کنند. این امر باعث شده مسئله ذخیره سازی انرژی اهمیت ویژه ای پیدا کند، چرا که به گفته «دیدیه اُلو» معاون اجرایی شرکت Engie، باتری های موجود در کوتاه مدت عملکرد خوبی دارند اما برای بلند مدت، هیدروژن پتانسیل بیشتری از خود نشان می دهد.
آقای اُلو می گوید: «باتری ها برای زمان های کوتاه و بازه های چند ساعته مناسب هستند. اما اگر بخواهید انرژی تولید شده در تابستان را برای استفاده در زمستان یا روزهای ابری ذخیره کنید، هیدروژن راه حل بهتری است.»
برای تبدیل شدن به یک راه حل کاربردی، باید هزینه فرآیند ذخیره سازی از هیدروژن کاهش یابد. بر اساس گزارش کمپانی توشیبا در هفته جهانی انرژی هوشمند، یک سیستم ذخیره سازی انرژی مبتنی بر هیدروژن، 10 برابر یک ژنراتور دیزلی با خروجی مساوی قیمت دارد
فرآیند ذخیره سازی با استفاده از هیدروژن شامل سه مرحله می شود: شکافتن مولکول های آب با استفاده از الکتریسیته و تقسیم آن ها به هیدروژن و اکسیژن از طریق فرآیند «الکترولیز»، ذخیره هیدروژن در مخازن مخصوص، و در نهایت پمپاژ گاز هیدروژن به سلول های سوختی برای تولید برق.
مهمترین چالش پیش روی تجاری سازی طرح مورد بحث، فرآیند پر هزینه الکترولیز است. به گفته آقای اُلو، تولیدکنندگان هر روز تجهیزات ارزان تر و بهینه تری برای تجزیه مولکول های آب طراحی می کنند اما هنوز برای رسیدن به سطح قابل قبول، 10 تا 15 سال زمان نیاز دارند.
الکتریسیته بخش مهمی از هزینه فرآیند تولید هیدروژن را به خود اختصاص می دهد؛ در نتیجه، دسترسی به الکتریسیته ارزان و پیشرفت فناوری الکترولیز، برای افزایش جذابیت های اقتصادی هیدروژن حیاتی هستند.
پروژه سِماکو، در واقع طرح یک ریز شبکه تامین برق است که با استفاده از انرژی خورشیدی، باد، امواج و دیزل، در کنار ذخیره سازی آن از طریق هیدروژن، الکتریسیته مورد نیاز جوامعی که در جزیره ها زندگی کرده و به شبکه برق مرکزی دسترسی ندارند را تامین می کند. این شبکه پاییز امسال به بهره برداری رسیده و امکانات ذخیره سازی هیدروژنی هم سال آینده به آن اضافه خواهند شد.
کمپانی Engie طراحی چنین ریز شبکه هایی را به خصوص در جنوب شرقی آسیا و مجمع الجزایر اندونزی (که نزدیک به 1000 جزیره در آن به سیستم توزیع برق مرکزی دسترسی ندارند) فرصت بسیار مناسبی می داند.
آقای اُلو معاون اجرایی این شرکت در رابطه با جنوب شرقی آسیا می گوید: «در این منطقه بستر مناسبی برای نوآوری وجود دارد. بسیاری از کشورها آماده استقرار سیستم های توزیع برق غیر متمرکز، بدون نیاز به شبکه های سنتی متمرکز و پیچیده هستند.»